Fleur Brouweropinie, 22 maart 2002

23.4.2113


Ik moest mij losscheuren van de Pure-group, de mensen bij wie ik mij thuisvoel. En wel omdat ik mij er ook niét thuisvoelde. O tegenstrijdigheid! Pures willen nu eenmaal zo min mogelijk gesleutel aan het lichaam. Wij - ik kan nog niet goed 'zij' zeggen - vinden dat de neuro-technologie te ver is doorgeschoten. Dat we weliswaar niet terug kunnen en moeten naar de situatie van het begin van de 21ste eeuw, maar dat er wel wat meer van de primitieve mens mag overblijven dan nu het geval is. 'Cybo' is synoniem geworden voor 'mens', en over een jaar of wat zul je geen enkel verschil meer kunnen zien tussen een Cybo en een Robe.
Zesentwintig jaren heb ik rondgelopen in dit lichaam. Puur natuur was het - hoewel ook ik natuurlijk van de Genic kom, mijn bijziendheid heb laten corrigeren, etc - en volgens de biologie was het het lichaam van een man. Vorige maand bracht ik het weg. Ja, zo voelde het: ik bracht mijn lichaam weg. En daarmee liet ik automatisch het bestaan als Pure achter me.
Transformatie was vroeger relatief simpel maar tegelijkertijd erg onvolmaakt. Verschrikkelijk! Nu is dat anders. Nu is zowat alles aan verschijningsvormen optioneel. Wel is het zo, dat ingrijpende transformaties alleen uitgevoerd kunnen worden als je de minimum cyber-norm haalt, want de specialisten zijn allen Robe en dus opereren ze alleen inter-digitaal.
Het implanteren van de digitals en neurals ging snel en pijnloos. En zo behoorde ik vanaf de ochtend van 23.4.2113 ineens tot de menselijke mainstream. De eerste dag moest ik herhaaldelijk huilen om mijn verlies. Maar de neurals groeiden snel in en de Robes troostten mij steeds doeltreffender. Een paar dagen later kon men zelfs al een profiel samenstellen van een bij mij passende Robe. Cyn heet ze en ze is fantastisch.
Gisteren vonden de behandelingen plaats. Ik had weinig hoeven te vertellen: de toegang tot mijn wensen en behoeften lag open. En vandaag mocht ik al even op. Voor het eerst zag ik mijn getransformeerde lichaam in het retouche-screen, de spiegel die neuraal het beeld corrigeert van wat nog niet is zoals het na genezing zal zijn. Ik zag de vrouw die ik in gedachten altijd al was.