Een sprong in het diepe

En wanneer ik me zo goed voel, zijn er weinig mensen die naar me kijken, ondanks dat ik letterlijk een combinatie van een man en een vrouw ben. Heerlijk... Maar wanneer ik me belabberd voel, lijken alle strandgasten te kijken naar de  voor hen ongewone combinatie van mijn lijf en wezen.

Wanneer ik terug denk aan onze fietsvakantie  vorig jaar in Frankrijk breekt het zweet me weer uit. In het zwembad ben ik namelijk een meneer. Ik draag een boxershort, zonder enige vorm van vulling, behalve mijn natuurlijke vrouwelijke vulling dan. Na een dag fietsen vraagt mijn dochter me:  "Pa, kom je ook  naar het zwembad?" "Ja, heerlijk lijkt me dat." De andere vakantiegangers gaan alvast. Teleurgesteld komt de buurjongen in zijn boxershort terug.  Je mag alleen in een strakke zwembroek en je moet een badmuts op.  

De badmutsen kun je huren.  Een strakke zwembroek heb ik niet.  Ik overweeg om in mijn onderbroek te gaan, maar die zakt vast af bij het zwemmen. Zal ik dan maar niet gaan? Nee, het is te heet en mijn dochter blijft maar vragen "Kom je nou nog?" Het zweet breekt me letterlijk uit. Het schijnt dat je een strakke zwembroek kunt lenen. Ik vertel ondertussen mijn dochter vast te gaan en dat ik zo kom.

Ik overleg met mijn vriendin wat te doen. HELP, ik zoek broekvulling, zonder kan echt niet! Ik heb helemaal niets bij me. Ik leg een stapeltje sokken gebundeld op een rijtje in de tent. De sokken van mijn dochter, maatje 34, is te klein. Bovendien: hoe leg ik haar daarna uit dat ik haar sokken heb gewassen die niet vies waren.  Ze weet weliswaar hoe het zit, maar dit tast mijn mannelijke integriteit aan. Mijn sportsokken zijn te groot. Gelukkig blijken de sokken van mijn vriendin de juiste maat te zijn. Pfff. Zou ik het durven? Zou het bundeltje sokken zijn model behouden in het water?  Ik spring in het diepe....

Met geleende zwembroek en daaronder mijn slip met sokken, kan ik de andere badgasten volledig overtuigen. Gered....

Wat zwemt dat eigenlijk lekker z'on strak broekje...