Marijnachtergrond, interviews, 11 november 2008

Het Jongensuur

Het Jongensuur is er voor álle jongens: m/v/anders

Anderhalf jaar geleden ging ik voor het eerst naar Het Jongensuur, een contactgroep voor mensen die geboren zijn met een vrouwenlichaam en zich daarin niet thuis voelen. Op een gure zaterdag in februari reisde ik naar Veenendaal. Daar zou Het Jongensuur een wandeling in de omgeving gaan maken. Ik keek ernaar uit, maar was ook wat zenuwachtig. Ik vroeg me af of ik ‘ze' zomaar zou herkennen. Hoe zouden ze eruit zien? Hoe zou ik er over een paar jaar uitzien? Zou ik nog steeds hetzelfde ‘meisje' zijn, of zou ik luisteren naar mijn gevoel en leven als jongen? 



Groen als gras

Op het uitgestorven perron van station Veenendaal stond een groepje jongens bij elkaar te koukleumen. Dat moesten dan wel de mensen van Het Jongensuur zijn. Ik liep op het groepje af en stelde mij voor met mijn vers uitgekozen jongensnaam. Die dag wandelden we rond Veenendaal. Ik leerde mensen kennen die met vragen en gevoelens ‘worstelden' waar ik ook mee bezig was. Ondanks zware onderwerpen was het een feest van herkenning.

 

Ik voelde mij die eerste keer zo groen als gras. Alles was voor mij nog nieuw en onzeker. De jongens waarmee ik praatte, hadden stappen gezet waarvan ik op dat moment dacht dat ik die nooit zou durven nemen. Inmiddels weet ik beter en heb ik die stappen zelf ook gezet. Het contact met de bezoekers van het Jongensuur heeft daarbij een belangrijke rol gespeeld.

 

Onlangs sprak ik met Gé en Jules, de huidige gastheren van Het Jongensuur, over de oprichting van de groep en de nieuwe richting die Het Jongensuur het afgelopen jaar is ingeslagen.

 

Ruimte voor diversiteit

Het Jongensuur is in 1994 opgericht om herkenning en erkenning te verwerven voor mensen die zich niet identificeerden als de klassieke vrouw-naar-man transseksueel. De mensen die naar Het Jongensuur gaan, voelen zich jongen, man, of iets tussen man en vrouw in. De oprichters wilden een plek creëren waar ook plaats was voor jongens die zichzelf als transgender identificeerden, er nog niet uit waren, of een alternatieve medische route wilden volgen.

 

Tegenwoordig biedt Transvisie (voorheen Humanitas) gespreksgroepen voor transgenders en kunnen ook beginnende (ik vind zoekende jongens iets ‘beter' klinken) en twijfelende jongens daar terecht maar dat is niet altijd zo geweest. Er lijkt binnen de instanties die zich bezig houden met transseksualiteit en transgenders, steeds meer aandacht te komen voor diversiteit.

 

Doelgroep Het Jongensuur

Het Jongensuur verwelkomt een heel scala aan mensen. Er komen zowel mensen die (gedeeltelijk) een medische behandeling hebben ondergaan als mensen die als jongen of man door het leven gaan, maar niet kiezen voor een medische behandeling. Toch is het opvallend dat de meeste mensen uiteindelijk kiezen voor een medisch traject.

 

Volgens Gé is de sfeer tegenwoordig zodanig dat er iets meer over medische zaken wordt gesproken dan vroeger. Er werd tijdens de beginjaren meer gediscussieerd over het man/vrouw denken in de samenleving en de rigide lijnen die gevolgd werden in het denken over transseksualiteit. Maar, zo zegt Gé: ‘De jongens die naar Het Jongensuur komen, zijn over het algemeen wel mensen die over dit soort dingen nadenken.. Ze komen meestal niet binnen met de boodschap: ‘Yo, ik ben een man en ik wil zo snel mogelijk een mannenlichaam.'

 

Het Jongensuur wil ook nadrukkelijk open staan voor mensen die helemaal geen behandeling willen. Gé: ‘Ik ben wel eens bang dat het mensen afschrikt dat bijna alle bezoekers van Het Jongensuur in het medische traject zitten. Ik zou het jammer vinden dat mensen die helemaal geen behandeling willen daardoor besluiten om niet te komen.'

 

Tijd voor actie

Jules en Gé hebben ervoor gekozen om vaker activiteiten te ondernemen, zodat er afwisseling is in het programma. Er wordt bijvoorbeeld gewandeld of een film gekeken. In de zomer van 2007 is er gekampeerd in Groningen en in september stond een bezoek aan de tentoonstelling ‘Gewoon Anders' op het programma.

 

Jules zegt daarover: ‘Door samen dingen te doen, ontstaat er snel een ontspannen sfeer. Het kan soms zo geforceerd zijn om met z'n allen rond de tafel te  gaan zitten met het idee ‘nu gaan we praten'. De gesprekken komen tijdens activiteiten toch wel op gang, maar als je niet wilt praten dan hoeft het niet persé.'

 

Kleine groep

Door het organiseren van activiteiten, wilden Gé en Jules ook de trend doorbreken dat er steeds minder mensen naar Het Jongensuur kwamen. Jules: ‘Het lijkt te helpen, want in het afgelopen jaar zijn er weer nieuwe gezichten bij gekomen. Verder proberen we mensen te bereiken door middel van een nieuwe website en folder. Maar uiteindelijk blijft het natuurlijk een kleine groep mensen.'

 

Het groeiende aantal zelfhulp- en contactgroepen, heeft ervoor gezorgd dat trangenders en transseksuelen keuze hebben uit een groter aanbod. De gastheren van Het Jongensuur zien dit overigens niet als iets negatiefs. Gé: ‘Ik denk dat de oprichters van Het Jongensuur niet hadden kunnen vermoeden dat er tegenwoordig zo'n groot en divers aanbod van contactgroepen is. De verschillende groepen binnen de transgemeenschap lopen meer door elkaar heen dan vroeger. Iemand die naar Het Jongensuur gaat, kan ook gemakkelijk naar Transvisie of naar de Noodles. Het is allemaal niet meer zo strikt gescheiden. Ik vind dat een positieve ontwikkeling.'

 

-----

Wil je meer informatie over Het Jongensuur? Mail gastheren Jules en Gé op: info@hetjongensuur.nl

Kijk ook eens op de website: www.hetjongensuur.nl